Zakaz Palenia - List Laurowy Lyrics

Nigdy nie zapomnę tego wszystkiego
Gnębił mnie każdej myśli zgrzyt
Niepotrzebne to, niepotrzebne wcale
Choć do gnębienia to ty masz ten sznyt
Cios w moją psychikę, zbyt bolesne słowa
A ja ciągle dalej przy tym tkwię
Zmarnowany czas, zmarnowane siły
Spierdalaj ode mnie, proszę Cię
Byleby pędzić wciąż do przodu
Nie patrzeć się za siebie
Zerwać z przeszłością
Skończyć to cierpienie
Byleby pędzić wciąż do przodu
Nie patrzeć się za siebie
Zerwać z przeszłością
Skończyć to cierpienie
Setki pięknych chwil, było nawet znośnie
Ciągnę dalej coś, czemu tego pragnę
Wszystkie znaki mówią, uciekaj daleko
A ja ciągle, kretyn, krzywdzę mnie samego
Ale tego koniec, wypływam w ocean
Razem z moim nożem idę idę w świat
Moje stare piekło zarośnie Paprocią
Razem ostro spłoną, przybył w końcu kat
Byleby pędzić wciąż do przodu
Nie patrzeć się za siebie
Zerwać z przeszłością
Skończyć to cierpienie
Byleby pędzić wciąż do przodu
Nie patrzeć się za siebie
Zerwać z przeszłością
Skończyć to cierpienie
Czas wartko płynie, a ja razem z nim
Nie ma co pamiętać, ucinam to teraz
Wyszczerbionym nożem drogę wskażę Ci
Weź się odwal, bo ja idę w melanż
Chce patrzeć tylko wciąż do przodu
Nie patrzeć w przeszłość
Spoglądać tylko w stronę lepszych dni
A za te minione
W podziękowaniu wyślę Ci List Laurowy

Nigdy nie zapomnę tego wszystkiego
Gnębił mnie każdej myśli zgrzyt
Niepotrzebne to, niepotrzebne wcale
Choć do gnębienia to ty masz ten sznyt
Cios w moją psychikę, zbyt bolesne słowa
A ja ciągle dalej przy tym tkwię
Zmarnowany czas, zmarnowane siły
Spierdalaj ode mnie, proszę Cię
Byleby pędzić wciąż do przodu
Nie patrzeć się za siebie
Zerwać z przeszłością
Skończyć to cierpienie
Byleby pędzić wciąż do przodu
Nie patrzeć się za siebie
Zerwać z przeszłością
Skończyć to cierpienie
Setki pięknych chwil, było nawet znośnie
Ciągnę dalej coś, czemu tego pragnę
Wszystkie znaki mówią, uciekaj daleko
A ja ciągle, kretyn, krzywdzę mnie samego
Ale tego koniec, wypływam w ocean
Razem z moim nożem idę idę w świat
Moje stare piekło zarośnie Paprocią
Razem ostro spłoną, przybył w końcu kat
Byleby pędzić wciąż do przodu
Nie patrzeć się za siebie
Zerwać z przeszłością
Skończyć to cierpienie
Byleby pędzić wciąż do przodu
Nie patrzeć się za siebie
Zerwać z przeszłością
Skończyć to cierpienie
Czas wartko płynie, a ja razem z nim
Nie ma co pamiętać, ucinam to teraz
Wyszczerbionym nożem drogę wskażę Ci
Weź się odwal, bo ja idę w melanż
Chce patrzeć tylko wciąż do przodu
Nie patrzeć w przeszłość
Spoglądać tylko w stronę lepszych dni
A za te minione
W podziękowaniu wyślę Ci List Laurowy