Plaagdrager - Paradigma Lyrics

Mijn ziel is verduisterd, geketend, gekluisterd
Wat ik zeg niet gehoord, wat ik hoor niet gefluisterd
De liefde voor onmacht, succubus van geestkracht
Verleider en minnaar, een glimlach die minacht
Mijn passie verbonden, mijn ziel is verslonden
Mijn onwil gesluierd, door ketens gebonden
De raaf vliegt naar links, het pad brengt mij nader
De weg naar Niburu, gedachten in kader
Een lied schalt vooruit, de bron onaantastbaar
De mistbank lost op, mijn doel onweerlegbaar
Het silhouet van een schim begint te verschijnen
De onheilsprofeet begint te verdwijnen
De dienaar van Men verbant de armada
De eeuwige bron, gezant van Minerva
Draag de molenstenen van uw troon
Voel de dolkensteken van uw kroon
Hoor de onheilskreten van uw hoorn
Zie de doornenketen van uw toorn
De raaf vliegt naar links, het pad brengt mij nader
De weg naar Niburu, gedachten in kader
Een lied schalt vooruit, de bron onaantastbaar
De mistbank lost op, mijn doel onweerlegbaar
Het silhouet van een schim begint te verschijnen
De onheilsprofeet begint te verdwijnen
De dienaar van Men verbant de armada
De eeuwige bron, gezant van Minerva
Mijn ziel is verheven, verlicht en gedreven
Wat ik zeg is mijn wil, wat ik wil wordt gegeven
De onmacht gespannen, succubus verbannen
Verleider en minnaar, verlost van tirannen
Paradigma verschoven, mijn ziel is besproken
Mijn onwil verdreven, mijn ketens verbroken

Mijn ziel is verduisterd, geketend, gekluisterd
Wat ik zeg niet gehoord, wat ik hoor niet gefluisterd
De liefde voor onmacht, succubus van geestkracht
Verleider en minnaar, een glimlach die minacht
Mijn passie verbonden, mijn ziel is verslonden
Mijn onwil gesluierd, door ketens gebonden
De raaf vliegt naar links, het pad brengt mij nader
De weg naar Niburu, gedachten in kader
Een lied schalt vooruit, de bron onaantastbaar
De mistbank lost op, mijn doel onweerlegbaar
Het silhouet van een schim begint te verschijnen
De onheilsprofeet begint te verdwijnen
De dienaar van Men verbant de armada
De eeuwige bron, gezant van Minerva
Draag de molenstenen van uw troon
Voel de dolkensteken van uw kroon
Hoor de onheilskreten van uw hoorn
Zie de doornenketen van uw toorn
De raaf vliegt naar links, het pad brengt mij nader
De weg naar Niburu, gedachten in kader
Een lied schalt vooruit, de bron onaantastbaar
De mistbank lost op, mijn doel onweerlegbaar
Het silhouet van een schim begint te verschijnen
De onheilsprofeet begint te verdwijnen
De dienaar van Men verbant de armada
De eeuwige bron, gezant van Minerva
Mijn ziel is verheven, verlicht en gedreven
Wat ik zeg is mijn wil, wat ik wil wordt gegeven
De onmacht gespannen, succubus verbannen
Verleider en minnaar, verlost van tirannen
Paradigma verschoven, mijn ziel is besproken
Mijn onwil verdreven, mijn ketens verbroken