Mevrouw Tamara - De Stad Lyrics

De stad slokt mij op
De stad lacht mij uit
Zij toont geen empathie
Nee niet meer voor mij
Want ik ben niet meer nieuw

De stad kotst mij uit
Nadat zij me heeft gebruikt
Om haar bomen te laten waaien
Zodat zij voor de toekomst kan zaaien

De stad pakt mij op
En belooft mij al het moois
Alleen geloof ik haar niet
Want vorige keer
Stelde zij mij teleur

Zij lokt mij uit
Mijn donkere kant
Naar boven te halen
Ja zij heeft geen genade
Al weet zij allang niet meer wie ik ben

Dag stad, ik stap op
Ga terug naar waar bomen vanzelf zullen waaien
En er verse melk en honing gemaakt worden tot
Het einde