Gordioss, Matsiya, Yasin Arslan - Har Lyrics

Artık bakamam önüme dünlerim bölündü günlere
Gün geçtikçe geçmemekte acım bugünüm dün gene
Ölüm son dedim bugün son bu son benim
Artık bırak tabancanı gül yine
Çatık kaşımın altı gökyüzüydü sen hiç uçmadın
Senden ötesi uçurumdu ben hiç düşmedim
Ölmek gitmekten öte değildi ben hiç gitmedim
Sarılmak zayıf bir intihardı sen hiç ölmedin
Kaç kın gördü kılıcım kaç savaşta öldü
Kaç hırsı dövdü ruhum kaç ölümden döndüm
Sen kurtar kendini bana bi iyilik et de bitti de
Sen kimsin bilmiyorum ama ben sen oluyorum git gide
Kaçmaktan, bıktım savaşmaktan
Gökyüzünde kaybolmuş gibi yörüngende dolaşmaktan
Bu alçak mirastan sana yaram kalcak ancak
Gözlerim kan çanağı, ruhum paramparça
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Kafama takmazdım aslında gelip geçti
Zamanla anladım işin rengi değişmişti
Arkada bırakılan en çok gidenmiş, dil çok dikenmiş de
Kanamak betermiş
Bana gösterme yüzünü en hayırlısı bu
Hiç olmadığı fotoğraftan kesilir mi kul
Sırtımı yaslayacak dağdan muafım
Ama yine de varmış gibi gölgenle dur
Bu tezatlıkla ilk kavgam değil, bilinsin
Bir mezarlıkta ilk kavgam
Öyle ki lambalar söndüğünde susarım
Yumruğumu sıkarım ama içimde kin kalmaz
Şimdi kahramanım yorgun ve durgun
Aynı, gemiden kovmuş gibi Nuhu
Bir söylentiye göre fırtınalardan kurtulamayan düşlerde
kaybolmuş ruhu
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben

Artık bakamam önüme dünlerim bölündü günlere
Gün geçtikçe geçmemekte acım bugünüm dün gene
Ölüm son dedim bugün son bu son benim
Artık bırak tabancanı gül yine
Çatık kaşımın altı gökyüzüydü sen hiç uçmadın
Senden ötesi uçurumdu ben hiç düşmedim
Ölmek gitmekten öte değildi ben hiç gitmedim
Sarılmak zayıf bir intihardı sen hiç ölmedin
Kaç kın gördü kılıcım kaç savaşta öldü
Kaç hırsı dövdü ruhum kaç ölümden döndüm
Sen kurtar kendini bana bi iyilik et de bitti de
Sen kimsin bilmiyorum ama ben sen oluyorum git gide
Kaçmaktan, bıktım savaşmaktan
Gökyüzünde kaybolmuş gibi yörüngende dolaşmaktan
Bu alçak mirastan sana yaram kalcak ancak
Gözlerim kan çanağı, ruhum paramparça
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Kafama takmazdım aslında gelip geçti
Zamanla anladım işin rengi değişmişti
Arkada bırakılan en çok gidenmiş, dil çok dikenmiş de
Kanamak betermiş
Bana gösterme yüzünü en hayırlısı bu
Hiç olmadığı fotoğraftan kesilir mi kul
Sırtımı yaslayacak dağdan muafım
Ama yine de varmış gibi gölgenle dur
Bu tezatlıkla ilk kavgam değil, bilinsin
Bir mezarlıkta ilk kavgam
Öyle ki lambalar söndüğünde susarım
Yumruğumu sıkarım ama içimde kin kalmaz
Şimdi kahramanım yorgun ve durgun
Aynı, gemiden kovmuş gibi Nuhu
Bir söylentiye göre fırtınalardan kurtulamayan düşlerde
kaybolmuş ruhu
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben
Savrulun önümden
Yas durur gönlümde
Birileri var oldukça
Dirilere har oldum ben