Yusuf Burak - İzmarit 2 Lyrics

Anlamıyor musun?
Kimse senin gibi değil anlamıyor musun?
Deli gibi ulan
Deli gibi seviyorum ben seni şu kadardan beri
Ama artık istemiyorum anlamıyor musun?
Hayatım boyunca elini tutamayacağım bi kadını sevmek istemiyorum ben...

Kültablam yine izmarit dolu bu sana kaçıncı kez kaybedişim
Senden bi açıklama beklemek kendimi ellerimle katledişim
Bana binlerce yara açan sensin yinede bikez sar demişim
Beni sevmediğinin kafama bilmem kaçıncı kez dank edişi

Eminim hala sevmeyene gidiyordur kalbi hala üşüyordur
Benim dileğim gerçek olmaz hala gözlerden düşüyordur
Ben geceleri gündüz ettim o hiç umursamadan yatıyordu
Güya beni çok seviyordu kalbi bitek benim için atıyordu

İstanbulda kışlar sert geçer o halde içim neden yanıyorsun
Sen yıllar önceden kabuk tutmuş bi yarasın hala kanıyorsun
Daha fazla yalan konuşma aklım hayallere dalıyor sus
Paramparça ettin bu kalbi hala kırcak biyer arıyorsun

Çok bişey istemedim sadece bir cevaptı beni hiç anlamadın
Biliyorum sana mutluluklar getirmedim, bu yüzden mi kalamadın?
Ne acı aynı güne dönsek yine tek hatamda silerdin sen
Oysa gökyüzünde tüm yıldızlar kayana kadar seni dilerdim ben

Böyle bi dünyada bütün sevgiler elbet birgün bitecekler
Çok seviyorum diyenler arkasına bakmadan gidecekler
Seven bütün insanlar gözlerini tek başına silecekler
Acısını gizleyip hiçbişey yaşanmamış gibi gülecekler

Biliyorsun tek derdim sendin başkasını istemiyordum
Önümde tonla engel vardı lakin pes etmiyordum
Bensiz mutluysan mutlu kal artık sadece bunu diliyorum
Kahretsin o günü hatırlayıp sevmeseydim keşke diyorum

Bu mevsimde sensiz geçicek suçlu biri varsa o da sensin
Tek birini sevmiştim hiç etti hayat acımadan verdi dersi
Yusuf uzaklarda ölüyordu napsın sevilmeden sevdi dersin
İzmaritlerde suç arayamam beni zehirlemeye tek yetersin

Yıllar geçmiş üstünden ama bu sevgim nedense hiç azalmıyor
Efkarıyla sevişen bu yürek artık hayatından haz almıyor
Bi adam tanıdın sen ne yapsa hep kaybediyor hiç kazanmıyor
Bi kadın tanıdım ben ne söylesem dinlemiyor asla anlamıyor

Boşa haykırmamışım aslında sağır değilmiş umursamamış
Çok seslendim onun sokaklarına lakin uzaklardan duyulmamış
Artık toparlamaya bile çalışmıyorum yine dağılıyor hayatım
Yağmurlarda huzur vermiyor söylesene bozuldu mu rahatın?

Sırf seni hatırlattığı için çoğu şarkıları dinleyemiyorum
Tekrar başkasıyla görürüm diye rüyalarda bile izleyemiyorum
Anladım kalbinde tek ben yokum, artık evimde bilmiyorum lakin
Minibüsün en arka koltuğunda bile acılarımı gizleyemiyorum