Gordioss - Omzumda Başın Lyrics

Hiçbir şair anlamaz dilimden
Son bi kibrit sakladım bu şehir yanarken
Zaten meyilliydi mesafeler en başından
Adımı bilmesen de olur şimdi hiç gocunmam
Ama isterdim olsaydı ellerin elimde
Hatta şu derme çatma evlerin birinde
Sarhoş bir bardak ve çarpık binalar
Onu da bir kadeh ayakta tutar öyle demişti
Şimdiyse ona acıveren herkes değişti
Bu şehir kökten zararlı
Aklımda sakladım o rezil anları
Neden gökler verdi de sonra toprak aldı
Neden tüm sevdiklerim toprak altı
Biz de yarım kaldık öyle hikayemiz gibi
Bilirsin bir daha hiçbir ana doğurmazdı bizi
Oysa şimdi olsaydı omzumda başın
Kafa tutardım dünyaya dağılmışken saçım
Lakin canıma meyilli zaman durmadı hiç
Sen de durmadın bu fotoğrafta gülmedim hiç
Zaten ellerimi tutan biri de olmadı hiç
Ben de yaşadıkça ölümden korkmadım hiç
Sen yirmilerin sonunda elinde çocuğunla
Bense bu ilaçlarla sarhoşluk yolunda
Sorsalardı son isteğimi bana
İsterdim olsaydı başın omzumda
Omzumda başın
Bu şehir canlı naaşım
Omzumda başın
Bi de dağılmışken
Saçım
Omzumda başın
Bu şehirden kaçıp
Gitmek istediğim
Her yerde
Omzumda başın
Omzumda başın
Bu şehir canlı naaşım
Omzumda başın
Bi de dağılmışken
Saçım
Omzumda başın
Bu şehirden kaçıp
Gitmek istediğim
Her yerde
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Olsaydı keşke
Uzaktan izledim bu şehri
Nasıl göğe ulaşmış yanan sarmaşıklar
Nasıl anlatılır kavgalar
Kaybetmekten korkmayan taraflar da burdalar
Zaten herkes rest çekmiş
Dertler hep elzem
Ben de var olurdum
Resmini sineye çeksem
Söyle şimdi gri şehir kimlere mesken
Oysa yıllarca anlattık kimse dinlemezken
Adresimiz umut sanat sokağı halen
Bakmayın kusura öyle hikayeler anlattık
Patremler adiyken ayakta kaldık
Bi şekilde dost olduk umut sakladık güze
Çünkü yadigar köstekli bir saat kalmadı bize
Baştan yazmak
isterdim anla
İsterdim hatta
Savaşmak
Ter atmak
Kazanmak
Meraktan
Telaşlı
Babamdan
Ne laflar
Duyardım
Son istasyonda
Artık tebessümle karışır bu gözyaşları
Sana seni anlatabilecek bir yaştayım
Artık fotoğrafların yanında ilaçlarım
Maalesef artık dönülmez bi virajdayım
Sandığının aksine hiç korkmadım ölümden
Dedim ya bu virajdan sonra yol görünmez
Bahsettim sana son bir hayalden
O da huzuru bulmam gibi küçük bir ihtimalken
Omzumda başın
Bu şehir canlı naaşım
Omzumda başın
Bi de dağılmışken
Saçım
Omzumda başın
Bu şehirden kaçıp
Gitmek istediğim
Her yerde
Omzumda başın
Omzumda başın
Bu şehir canlı naaşım
Omzumda başın
Bi de dağılmışken
Saçım
Omzumda başın
Bu şehirden kaçıp
Gitmek istediğim
Her yerde
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Olsaydı keşke

Hiçbir şair anlamaz dilimden
Son bi kibrit sakladım bu şehir yanarken
Zaten meyilliydi mesafeler en başından
Adımı bilmesen de olur şimdi hiç gocunmam
Ama isterdim olsaydı ellerin elimde
Hatta şu derme çatma evlerin birinde
Sarhoş bir bardak ve çarpık binalar
Onu da bir kadeh ayakta tutar öyle demişti
Şimdiyse ona acıveren herkes değişti
Bu şehir kökten zararlı
Aklımda sakladım o rezil anları
Neden gökler verdi de sonra toprak aldı
Neden tüm sevdiklerim toprak altı
Biz de yarım kaldık öyle hikayemiz gibi
Bilirsin bir daha hiçbir ana doğurmazdı bizi
Oysa şimdi olsaydı omzumda başın
Kafa tutardım dünyaya dağılmışken saçım
Lakin canıma meyilli zaman durmadı hiç
Sen de durmadın bu fotoğrafta gülmedim hiç
Zaten ellerimi tutan biri de olmadı hiç
Ben de yaşadıkça ölümden korkmadım hiç
Sen yirmilerin sonunda elinde çocuğunla
Bense bu ilaçlarla sarhoşluk yolunda
Sorsalardı son isteğimi bana
İsterdim olsaydı başın omzumda
Omzumda başın
Bu şehir canlı naaşım
Omzumda başın
Bi de dağılmışken
Saçım
Omzumda başın
Bu şehirden kaçıp
Gitmek istediğim
Her yerde
Omzumda başın
Omzumda başın
Bu şehir canlı naaşım
Omzumda başın
Bi de dağılmışken
Saçım
Omzumda başın
Bu şehirden kaçıp
Gitmek istediğim
Her yerde
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Olsaydı keşke
Uzaktan izledim bu şehri
Nasıl göğe ulaşmış yanan sarmaşıklar
Nasıl anlatılır kavgalar
Kaybetmekten korkmayan taraflar da burdalar
Zaten herkes rest çekmiş
Dertler hep elzem
Ben de var olurdum
Resmini sineye çeksem
Söyle şimdi gri şehir kimlere mesken
Oysa yıllarca anlattık kimse dinlemezken
Adresimiz umut sanat sokağı halen
Bakmayın kusura öyle hikayeler anlattık
Patremler adiyken ayakta kaldık
Bi şekilde dost olduk umut sakladık güze
Çünkü yadigar köstekli bir saat kalmadı bize
Baştan yazmak
isterdim anla
İsterdim hatta
Savaşmak
Ter atmak
Kazanmak
Meraktan
Telaşlı
Babamdan
Ne laflar
Duyardım
Son istasyonda
Artık tebessümle karışır bu gözyaşları
Sana seni anlatabilecek bir yaştayım
Artık fotoğrafların yanında ilaçlarım
Maalesef artık dönülmez bi virajdayım
Sandığının aksine hiç korkmadım ölümden
Dedim ya bu virajdan sonra yol görünmez
Bahsettim sana son bir hayalden
O da huzuru bulmam gibi küçük bir ihtimalken
Omzumda başın
Bu şehir canlı naaşım
Omzumda başın
Bi de dağılmışken
Saçım
Omzumda başın
Bu şehirden kaçıp
Gitmek istediğim
Her yerde
Omzumda başın
Omzumda başın
Bu şehir canlı naaşım
Omzumda başın
Bi de dağılmışken
Saçım
Omzumda başın
Bu şehirden kaçıp
Gitmek istediğim
Her yerde
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Omzumda başın
Olsaydı keşke