Gordioss, Jammah - Çamura Övgü Lyrics

Silindim
Ölüm yeniden dirildi
Ben bir kadere kafa tuttum taşküreme evim dendi
Öyle hatır aramam ama 10 yılım yekpare orda
Ben onlara seslensem önceden gelirlerdi
Estim
Geçtim
Kabullendim seçtim
İki kişilik doğdum
Bunu her şeye değiştim
Ne güzel ayaktayım derken sevindim
Kargama dert anlattım iliklerimi deşti
Yahu etme öyle oraya kimse dokunmaz
İki kere verilsin selam inan ki sorulmaz
Neden böyle
Takribi bir dengeye salıncak kurdum
Hızımı aldıkça soyutlaştım dünyanız yamuldu
Bu mermerlere son kez dert anlattım
Beni astığın salıncakta zamanın parçaladığı gerdandır
Devasız kervanlara öncülük ederken adın yol boyu dilimde saklı fermandı
Yani nasıl güzelsen bir o kadar zehirlisin
Zaten ağzımı açmadım demediler ehil kişi
Tevazu etmeyi bilmem sandığın andan sonra
Neden bu cellat'ın önüne eğilmişim
Adımı unuttum ama bana ezdiğim gururu sor
Bir pakete sığdırabildim huzuru son
Şimdi söyle niye açayım gözümü
Takvimi basılmamış günlerin umudu yok
Kayboldum
Kaybolmak velev ki zor zanaat
Ne mümkün hapsolmak, ne mümkün hesap sormak
Hayatta kalanlarla ayak üstü sohbetler paramparça koydu beni bir hiçliğe
Ben artık dik durmam
Elimde kalanlarla arta kaldım anca
Derinden yananlarla sarpa sardım ben de
Dilimde yalanlarla bu kadar yol geldim
Yolu gözünde büyütenler geride kalanlardı
Senin yanacak yerin yok
Benim yatacak yerim
Göğsüme batacak kemik, ölümü görecek derim
Bir sigara daha uzat şu ay ışığına kalacak gibi
Bu gece hüznümden uzun sürerse karanlıkta yanacak kibir
Olacak gibi değil izbe hislerim
İsmimi unutturdu bana ben istemedim bunu
Ama böyle olsun istiyordu eminim
Neyse, kimse kim derim
En azından hiç kimsesiyim kimsesizlerin
Elinden tutup bir gün zora sokar herkes
Emin olduğun her şey boka batar er geç
Sarılmasını bekleyen bir yarayım icaben
Bu halde yalnızlık koma gibi gelecek
Şehrin midesinden atılmak bana hora geçer bence
Bir nefesle sövdüm yukarı buna kulak asar anca
Sonra sona gelip ağla
Sol kaburganda mola verir kurşun
Yola gelir her şey

Silindim
Ölüm yeniden dirildi
Ben bir kadere kafa tuttum taşküreme evim dendi
Öyle hatır aramam ama 10 yılım yekpare orda
Ben onlara seslensem önceden gelirlerdi
Estim
Geçtim
Kabullendim seçtim
İki kişilik doğdum
Bunu her şeye değiştim
Ne güzel ayaktayım derken sevindim
Kargama dert anlattım iliklerimi deşti
Yahu etme öyle oraya kimse dokunmaz
İki kere verilsin selam inan ki sorulmaz
Neden böyle
Takribi bir dengeye salıncak kurdum
Hızımı aldıkça soyutlaştım dünyanız yamuldu
Bu mermerlere son kez dert anlattım
Beni astığın salıncakta zamanın parçaladığı gerdandır
Devasız kervanlara öncülük ederken adın yol boyu dilimde saklı fermandı
Yani nasıl güzelsen bir o kadar zehirlisin
Zaten ağzımı açmadım demediler ehil kişi
Tevazu etmeyi bilmem sandığın andan sonra
Neden bu cellat'ın önüne eğilmişim
Adımı unuttum ama bana ezdiğim gururu sor
Bir pakete sığdırabildim huzuru son
Şimdi söyle niye açayım gözümü
Takvimi basılmamış günlerin umudu yok
Kayboldum
Kaybolmak velev ki zor zanaat
Ne mümkün hapsolmak, ne mümkün hesap sormak
Hayatta kalanlarla ayak üstü sohbetler paramparça koydu beni bir hiçliğe
Ben artık dik durmam
Elimde kalanlarla arta kaldım anca
Derinden yananlarla sarpa sardım ben de
Dilimde yalanlarla bu kadar yol geldim
Yolu gözünde büyütenler geride kalanlardı
Senin yanacak yerin yok
Benim yatacak yerim
Göğsüme batacak kemik, ölümü görecek derim
Bir sigara daha uzat şu ay ışığına kalacak gibi
Bu gece hüznümden uzun sürerse karanlıkta yanacak kibir
Olacak gibi değil izbe hislerim
İsmimi unutturdu bana ben istemedim bunu
Ama böyle olsun istiyordu eminim
Neyse, kimse kim derim
En azından hiç kimsesiyim kimsesizlerin
Elinden tutup bir gün zora sokar herkes
Emin olduğun her şey boka batar er geç
Sarılmasını bekleyen bir yarayım icaben
Bu halde yalnızlık koma gibi gelecek
Şehrin midesinden atılmak bana hora geçer bence
Bir nefesle sövdüm yukarı buna kulak asar anca
Sonra sona gelip ağla
Sol kaburganda mola verir kurşun
Yola gelir her şey