Burhan Eren - Kördüğüm Lyrics

Bir gece uykusuz gözlerimle geri döndüm
Döndüm öldüğümü gördüm
Sanki kaderim bir kördüğüm
Dolandı ayaklarıma

Bir gece hayallerimi karalayıp geri döndüm
Döndüm güldüğümü gördüm
Sanki kefene büründüm
Bir kurşun sık mezarıma

Bir küçük çocuk elleri yazar şiirleri
Hayatın tarlasında bir fidandı önceleri
Ve sonra kuru bir ağac oldu dalları incindi
Ve sonradan kırık bir bardak misali sivrildi

Gül değil dikendi sözleri gözleri zehirli
Kader duvarlar arkasında bekliyor güvercinimi
Zaman ışıktan hızlı karanlık devirdi
Tebessüm aynalarda yansıyan hasretin iziydi

Kibritin ucunda yanmayı bekleyen sigaram
Masamda dolmayı bekleyen bomboş şarkılar var
Son bir küfür üfür kulaklarıma hissedeyim seni
Son bir hüzün süzülür gözlerimden kahderederken beni

Dikenli tellere takılır uçurtmam tıpkı hayallerim gibi
Terk edip giderken beni
Hislerim okyanuslar boğardı yüzmek için
Hislerim veda ederdi kaçıp gitmek için

Ömrümün omuzlarında titreyen bu kuvvetin
Etkisiyle tepkisizdim bazen kimsesizdir
Sokaklar bazen katilidir şehrin
Ve bazan fazlasıyla depresifti tüm resim

Sabırdı bileklerimi kitleyen pranga
Öfkemin külleri yanan bir fırtına
Hayatla kavgalar
Bak ninni söylüyor ölüme kargalar
Bak aynı güne uyandın kötü bir manzara

Bir gece uykusuz gözlerimle geri döndüm
Döndüm öldüğümü gördüm
Sanki kaderim bir kördüğüm
Dolandı ayaklarıma

Bir gece hayallerimi karalayıp geri döndüm
Döndüm güldüğümü gördüm
Sanki kefene büründüm
Bir kurşun sık mezarıma

Solan çiçekler iz bıraktı yüzümde
Felek tanış bu serserimle çomaklar ellerimde
Uzunca yollar aştı küheylan sürgününde
Bir masal yazdı yıllara umudun izbesinde

Rol yapar apar topar ömür sayar
Ödün kopar içinde kıyametten kalma duygular
Hangisi gerçek bu uykudan
Tut ve beni geri çek bu masaldan
Limanı terk edip giderken umutsuz martılar

Devrilen bir sandal benliğim
Ben bende misafirim
Sen sende kaybolurken
Ben ıssız bir viraneyim
Gönül bu divanedir
Mutlu sona varamayan eksik bir hikayesin

Sayfalar aşındı kalemim dokunduğunda
Saçlarım beyazdı ömrümün hudutlarında
Güneşi görmek istiyorken kör oldu gözlerim
27 lik bir mazinin ölümlü şairiyim

Bir gece uykusuz gözlerimle geri döndüm
Döndüm öldüğümü gördüm
Sanki kaderim bir kördüğüm
Dolandı ayaklarıma

Bir gece hayallerimi karalayıp geri döndüm
Döndüm güldüğümü gördüm
Sanki kefene büründüm
Bir kurşun sık mezarıma